Սիստոլային ճնշումը, դա այն ճնշումն է, որը զարգանում է սրտամկանի կրճատման ժամանակ: Հաճախակի նրա առաջացմանը մասնակցում են խոշոր զարկերակները, ինչպես օրինակ աորտան՝ կատարելով բուֆերի դեր, այդ պատճառով ասել որ դա սրտի ճնշում է՝ այդքան էլ ճիշտ չէ:
Սրտամկանի կրճատումից հետո աորտայի փականը փակվում է ու այդ դեպքում արդեն արյունը չի կարողանում հետ հոսել դեպի սիրտ, այդ պահին էլ տեղի է ունենում վերջինիս թթվածնով հարստացած արյան լցոնում հաջորդ կծկման կատարման համար: Այս փուլում արյունը դանդաղ է շարժվում անոթներով, դա էլ և հանդիսանում է այսպես կոչված դիաստոլային ճնշումը:
Սիստոլային ճնշումը վտանգավոր է ինչպես կյանքի, այնպես էլ օրգանների վրա իր բացասական ազդեցությամբ, քանի որ դիաստոլային ճնշման թվերը զգալիորեն ցածր են անգամ կրիզի ժամանակ:
Կարելի է ասել, որ գոյություն ունի նաև այնպիսի մի հասկացություն, ինչպիսին է զարկային(պուլսային) ճնշումը: Դա սիստոլային ու դիաստոլային ճնշման մեջ առկա տարբերությունն է: Այն պետք է լինի 40-60մմ սնդիկի սյան սահմաններում։ Առավել ցածր կամ բարձր մակարդակը ցանկալի չէ, սակայն մյուս կողմից հանդիսանում է հիմք ինչպես ախտորոշման, այնպես էլ հիվանդության բուժման համար:
