Վարսենիկ Խաչատրյանը երեկ գիշեր ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.
«Տվածդ տասնապատկված հետ ստանալու մասին».
Մի քանի օր առաջ նստեցի տրանսպորտ։ Մի տատիկ դրամապանակը բացեց, որ փողը հանի, վճարի ու ո՞նց եղավ փողը ձեռքից ընկավ ու կորավ։
Բոլորով սկսեցինք փնտրել, չգտանք։ Էս տատիս հիմա հո դարդ չի անում…հա թեքվում է ու աջ ու ձախ փնտրում։ Հանես փողը տաս՝ կվիրավորվի, աննրբանկատ է, չտաս՝ սրտիդ դարդ է լինելու։
Հարցրեցի.
֊Տա՛տ, քանի՞ դրամանոց էր։
֊Երկու հարյուր։ Թե ու՞ր ընկավ է անտերը։
Մի քիչ սպասեցի ու պայուսակիցս գողեգող մի հատ 200 դրամանոց հանեցի ու գցեցի տակս։
Հետո իբր գտա։ Հո՜ չի ուրախացել էս տատիս…
Մեկ էլ դիմացիս նստած տղամարդը գրպանից 2 հատ պանդա կոնֆետ հանեց ու մեկնեց ինձ (հա՛, 2 հատ էր, մեկը տեղում կերա, պարտադիր պիտի ասեիք, չէ՞, թե 2րդն ո՞ւր է)։ Ժպտացի ու վերցրեցի։
Էս տղամարդն առաջ էկավ ու կամաց ասում է. « Ես տեսա, ապրես»: Իջնում եմ երթուղայինից, ժպտում ու մոռանում էս դեպքը։
Այսօր փողոցում իմ հին ընկերներից մեկին եմ տեսնում, վաղուց չէինք հանդիպել։ Խոսեցինք. ո՞նց ես, ո՞նց չես…ասաց տունն է վերանորոգում.
֊Եթե վռազ չես, իրար հետ մտնենք շինանյութի խանութ, համ էլ կխոսանք։
Մտանք՝ ներսում մի քանի աշխատող էին։ Մեկը լայն ժպտում է, էկավ մեզ սպասարկեց, տարավ, ցույց տվեց, օգնեց։ Եկանք դրամարկղի մոտ վճարելու, հաշվեցին, ասացին.
֊Ձեզ 2000 դրամ զեղչ ենք անում։
Մենք էլ մի ոգևորված, ուրախացած.
֊Էս ի՞նչ հաջող առևտուր արեցինք։
֊Էդ հաջողություն չի՛, բումերանգ ա,֊ ասում է մեզ սպասաւկող տղամարդն ու խորամանկ ժպտում։
Ու ես նոր տեղը բերեցի….
Այ սենց ֆանտաստիկ բաներ…
Հեքիաթ…լրի՜վ հեքիաթ…հետո կասեք, թե տենց չի լինում։
Հեքիաթները պատահում են նրանց հետ, ովքեր հավատում են հեքիաթներին…«Կառոննի ֆռազաս»…
Հ.Գ. մի հազար դոլար ունենայի, տայի տատիին էլի)))
Վարսենիկ Խաչատրյան
Ֆեյսբուք
