Աշոտ Պարսայնն ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.
«Չալարեցի ու կարդացի Շարմազանովի աղջկա «հուզիչ» նամակը ու բացարձակ չհուզվեցի։ Բալիկ ջան, не надо давить на жалость։ Հետաքրքիրա, մի օր պապային ասել ե՞ս, ինձ տար Գյումրի, տեսնեմ՝ իմ թայ երեխեքը ոնց են դոմիկներում ապրում ծնված օրվանից, որոնք տարիներ շարունակ անտեսված են պապայի ու իր գործընկերների կողմից։ Մի օր ասել ե՞ս, ինձ տար սահմանամերձ գյուղ, տեսնեմ, թե ոնց են անշոր-անկոշիկ մեծանում հասակակիցներդ, ու գիտե՞ս, իրենք էլ ընկերներ չունեն, ու ոչ թե այն պատճառով, որ իրենց հորը հայհոյումա ողջ ազգը, այլ իրենց գյուղում հասակակից երեխաներ չեն մնացել առհասարակ՝ մեզ բոլորիս հայտնի պատճառներով։ Նենց որ, գնա դասերդ արա ու պալիտիկայի մեջ մի խցկվի, վերջում լավա լինելու։
Հ.Գ. ես կամ ցինիկ եմ, կամ՝ կասկածամիտ, բայց խիստ վարանում եմ հավատալ, որ այդ երեխան որևէ նամակ է գրել»։
