ՀՀ էներգետիկ ենթակառուցվածքների և բնական պաշարների նախարարության Ջրային կոմիտեն հանդես է եկել օրենսդրական նախաձեռնությամբ, որով նախատեսվում է Սևանա լճից հավելյալ ջրառ իրականացնել: Սկզբում շրջանառության մեջ դրվեց Սևանա լճից, բացի 170 միլիոն խմ-ն, հավելյալ 85 միլիոն խմ ջրառ իրականացնելու նախագիծը, ապա ստանալով ՀՀ բնապահպանության նախարարության և ՀՀ ԳԱԱ Սևանա լճի պահպանության փորձագիտական հանձնաժողովի բացասական կարծիքները՝ կոմիտեն կիսով չափ նվազեցրեց հավելյալ ջրառի չափը՝ սահմանելով 40 միլիոն խմ:
Այս առնչությամբ «S.O.S. Սևան» նախաձեռնությունը բաց նամակ է հղել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին՝ առաջարկելով մերժել Ջրային կոմիտեի առաջարկությունը, հանձնարարել Ջրային կոմիտեին գտնել միջոցներ՝ կրճատելու Սևան-Հրազդան ջրատարում ջրային կորուստների ծավալները, օրինական դաշտ բերել Արարատյան դաշտում գործող այն ձկնաբուծարաններին, որոնք ապօրինի ձևով ձեռք են բերել ստորգետնյա ջրերի գերշահագործման ՋԹ-ներ, վերանայել Ջրօգտագործման ընկերությունների վարած քաղաքականությունը՝ հաշվի առնելով հողօգտագործողների շահերը և հասարակայնության կարծիքը, օրենքի շրջանակ վերադարձնել Արարատյան դաշտում իրականացվող ջրառի ծավալները։
Բաց նամակին միացել են բնապահպանական մի շարք կազմակերպություններ։ «Հայաստանի անտառներ» ՀԿ նախագահ Նազելի Վարդանյանը ասաց՝ իրենք տարիներ շարունակ բարձրաձայնել են, որ Սևանը վտանգի տակ է, չի կարելի լրացուցիչ ջրբացթողումներ կատարել, որովհետև բացասական հաշվեկշիռ ունենալու պայմաններում լիճը կարող է ծաղկել։
«Անցած տարի հավաստիացրին, որ հաշվեկշիռը բացասական չի լինելու, բայց մենք տարվա վերջում տեսանք, որ ավելի շատ ջուր է բաց թողնվել, քան մուտք էեղել։ Սևանի մակարդակը իջել է։ Հիմա՝ այս տարի, ականատես ենք լինում, թե ինչպես է Սևանը ծաղկում, և արդեն առողջապահության նախարարությունը զգուշացրել է, որ ջրից օգտվել չի կարելի՝ անգամ ոռոգման նպատակով։ Անցյալ տարի էլ ենք մենք ասել, որ ջրում թունավոր և ծանր մետաղների պարունակությունը ջուր բաց թողնելու պայմաններում խտացել է և մի քանի անգամ գերազանցում է նորման։ Այսօր էլ ճահճացման պրոցես է գնում։ Առանց այդ էլ 170 հազար խմ օրենքով թույլատրվում է բաց թողնել, և համարյա այդքան բաց են թողել այս տարի։ Լրացուցիչ ջրբացթողումը կարող է անդառնալի հետևանքներ առաջացնել, և մենք Սևանը կորցնենք»,- ահազանգում է «Հայաստանի անտառներ» ՀԿ նախագահ Նազելի Վարդանյանը։
Հայաստանում բնապահպանական խնդիրները նախորդ իշխանությունների օրոք մշտապես անտեսվել են, բնությունն օգտագործվել է անխնա, բնապահպանների բողոքներն անտեսվել են։ Նոր իշխանությունների օրոք ևս բնապահպանական այսօրինակ խնդիրները շարունակում են մնալ ամենագլխավորներից մեկը, որոնք, թերևս, հրատապ լուծման կարիք ունեն։ Բնապահպան Նազելի Վարդանյանը հույս ունի, որ նոր իշխանությունները լուրջ կմոտենան այս հարցին ու ճիշտ որոշում կկայացնեն։ «Ինչպես տեսնում ենք, նույնիսկ այս հեղափոխությունից հետո ամենակարևոր հարցերը շարունակում են մնալ բնապահպանական խնդիրները, և ժողովուրդը տարբեր տեղերում, տարբեր հարցերով իր մտահոգությունն է հայտնում, ցույցեր է անում, ճանապարհներ փակում, ինչպես Ամուլսարում է արդեն 40 օր ճանապարհը փակ»,- ընդգծեց մեր զրուցակիցը։
Նրա խոսքով՝ մինչև խնդիրներին լուծում չտրվի, ընդվզումները չեն դադարի, ժողովուրդը բողոքի ձայնը կբարձրացնի, որովհետև սա ամենակարևոր հարցն է։ «Եթե մենք մեր բնության պահպանության հարցը չլուծենք, մնացած ոլորտում վերափոխումներն ու բարեփոխումները անմիտ են դառնալու։ Ի՞նչ տնտեսության զարգացման, ի՞նչ մարդու առողջության, ի՞նչ ապագայի մասին ենք խոսում, եթե մենք աղտոտված մթնոլորտում ենք ապրում և մեր բնակավայրը անմարդաբնակ ենք դարձնում»,-մտահոգություն հայտնեց ՀԿ նախագահը։ Նա հավելեց, որ կառավարությունից, վարչապետի աշխատակազմից իրենց դեռ չեն արձագանքել։
«ԷկոԼուր» տեղեկատվական ՀԿ նախագահ Ինգա Զառաֆյանն էլ մեզ հետ զրույցում նշեց, որ Ջրային կոմիտեի կողմից նման օրենսդրական նախաձեռնություն ներկայացնելու պատճառը երկուսն է. առաջինը, որ այն կլուծի Արարատյան դաշտավայրի ոռոգման հարցի խնդիրը և Հրազդան-Սևան հիդրոկասկադի հավելյալ էլեկտրաէներգիայի արտադրությունը։
«Երբ մենք դիմում ենք, հույս ունենք, որ որոշումը պետք է ուղղված լինի տվյալ խնդիրների լուծմանը, հակառակ տարբերակը, թե որոշումը կլինի բացասական, հասարակության շահերի դեմ, մենք չենք մտածում։ Ես վստահ եմ, որ նորմալ տարբերակ կունենանք»,- ամփոփեց իր խոսքը բնապահպան Ինգա Զառաֆյանը։
Բնապահպաններն ահազանգում են՝ Սևանում կապտականաչ ջրիմուռների ծաղկումից հետո այդ ջրիմուռները նստում են լճի հատակին` առաջացնելով թթվածնի դեֆիցիտ: Սա կարող է խիստ ծանր ազդեցություն գործել Սևանա լճի ձկնաշխարհի վրա: Սևանա լճից հավելյալ ջրառը չի լուծի Արարատյան դաշտի ոռոգման խնդիրները, քանի որ ջրի կորուստը Սևան-Հրազդան ջրատարում կազմում է 70-80 տոկոս, և ջուրը չի հասնում հողագործներին:
