Պատմում է ապրիլյան պատերազմի օրերին հրետանային մարտկոցի 27-ամյա հրամանատարներից մեկը
Ծառայության ընթացքում քիչ էի հեռախոսով խոսում: Մորս հետ շփվում էինք sms ով: Դիրքեր գնալիս տեղեկացնում էի. «գնում եմ ծովափ»: Սենց կոդավորված բառեր շատ ունեինք:
Ապրիլի 2 ի առավոտյան ժամը 7 ին դիրքերի ճսնապարհին էինք: Մարտկոցը պիտի աշխատեր: Վիլիսը միլիոնի տակ գնում էր, որ վայրկյան առաջ զբաղեցնեինք մեր տեղերը: Մեկ էլ զանգ եկավ. մաման էր.
_Ու՞ր ես:
Վիլիսը կանգնացրեցի.
_(նոր արթնացողի ձայնով) քնած եմ:
_Լավ:
Վերջ, էս մի փորձությունն անցել էի: Հիմա պետք էր 1 րոպե 45 վայրկյան հրանոթի բացազատման գերազանց գնահատականի ժամանակը կրճատել: Ու մեկ էլ sms ա գալիս:
_Գիտեմ, որ ծովում փոթորիկ ա ու նավեր են խորտակվել…
Դե էլ ի՞նչ պատասխանես: Սաղ գիտեր: Պետք էր հակառակ ծովափում փոթորիկ անել:
4 օրվա ընթացքում իմ մարտկոցը, ճշտված թվերով, հակառակորդի 32 նավ խորտակեց:
