Դերասանը պատմել է, որ իրավունք չի ունեցել բացակայել երկրից, այդ պատճառով էլ արտերկրում բնակվող ընկերուհուն հաճախ չի տեսնում, իսկ իրենց միության խորհրդանիշ մատանին նվիրել էր, երբ վերջինս էր եկել Երեւան: Պարզվում է՝ օրերս Մովսեսը հնարավորություն է ունեցել մեկնել Ռուսաստան, հանդիպել ընտրյալին, նաեւ իրականացնել նշանադրության արարողությունը:
«Ամեն բան եղավ այնպես, ինչպես որոշել էի ու խոստացել իմ գեղեցկուհուն: Մեկնեցի, եւ մենք նշանվեցինք. կատարվեց իմ եւ նրա մեծ երազանքներից մեկը: Նախորդ անգամ, երբ մատանի էի նվիրել, դա համարեցինք խնամախոսություն, իսկ այս անգամ արդեն ավանդական նշանադրություն արեցինք: Հաջորդ քայլը կլինի հարսանիքը, արդեն իմ հողի վրա՝ իմ Հայաստանում»,-պատմել է նա:
6 ամսվա բաժանումից հետո Մովսեսի եւ Օվսաննայի հանդիպումը շատ ջերմ է անցել. «Սիրո եւ լուսավոր մթնոլորտում նրա հետ ամեն վայրկյանը ինձ համար մի ամբողջ կյանք է, թանկ ամեն մի պահն ու րոպեն: Իմ հրեշտակը շատ էր սպասում ինձ, ես էլ՝ նրան տեսնելուն»:
Նրա նշանածը՝ Օվսաննան, մասնագիտությամբ իրավաբան է, ծանոթացել են սոցիալական ցանցի միջոցով. «Ես եւ սերս, նրան միշտ այդպես եմ դիմում, իրար ճանաչում ենք շուրջ 4 տարի: Առաջին անգամ տեսնելով նրա լուսանկարը՝ միանգամից գրեցի, որ մենք պետք է ամուսնանանք: Այնքան համոզիչ ու բարի աչքեր ուներ, որ վստահ էի՝ իմ կյանքի ուղեկիցը պետք է դառնա: Բնականաբար, նրան զարմացել էր անծանոթի արտասովոր առաջարկը»:
Մովսեսի խոսքով՝ երեք տարի շփվելուց հետո միայն առաջին անգամ հանդիպել են. «Հեռախոսով էինք զրուցում, քանի որ նա բնակվում էր Ռուսաստանում, իսկ ես կալանավայրում էի: Ազատվելուցս հետո էլ չէինք կարող հանդիպել, քանի որ իրավունք չունեի երկրից բացակայել: Նա որոշեց Հայաստան գալ. միմյանց տեսնելու մեր ցանկությունն արդեն գագաթնակետին էր հասել: Այդպես, նա իր մայրիկի հետ ժամանեց Հայաստան, եւ մենք վերջապես հանդիպեցինք: Չեմ կարող նկարագրել այդ պահը, քանի որ հուզմունքս մեծ էր այնքան, որ ոչինչ չեմ հիշում:
Դերասանը խոստացել է սիրելիին այլեւս չսպասեցնել եւ սեր է խոստովանել. «Սիրտս, խոստանում եմ, դու այլեւս ինձ չես սպասի, մենք շուտով կամուսնանանք եւ մեզ ոչինչ չի բաժանի` ո՛չ հեռավորություն, ո՛չ մի բան, քանի որ ես քեզ անսահման սիրում եմ»:
Անդրադառնալով տեւական ժամանակ ոլորտից բացակայելուն՝ դերասանն ասել է. «Կարծում եմ՝ կարոտն անպետք զգացմունք է, որը միայն տանջում է: Մի բան, որը կարող է տանջել, պետք է անտեսել եւ նայել ներկային իր բոլոր գույներով: Անցյալի գեղեցկությունը թող մնա անցյալում, իսկ ներկայինը չպետք է անցյալի պատճառով անտեսել եւ չգնահատել: Այժմ մտածում եմ, որ մի որոշ ժամանակ ինձ տրված էր մտածել մի այնպիսի գաղափարի շուրջ, որը պետք է իմ մասնագիտության շրջանակում ցուցադրվի հանրությանը: Կալանավայրում հասցրի գրել այն, ինչն ինձ համար էլ անակնկալ եղավ: Գիրք եմ գրել, որը նաեւ ֆիլմ պետք է դառնա, որից հետո, կարծում եմ, մեծ փոփոխություն կլինի իմ եւ շատերի կյանքում»:
