Մասնագիտությամբ անեսթեզիոլոգ եմ, շատ դեպքեր եմ հանդիպել, բայց այդ ծննդկանին երբեք չեմ մոռանա

Մասնագիտությամբ անեսթեզիոլոգ եմ, աշխատում եմ ծննդատանը: Երկար տարիներ աշխատում եմ միևնույն հիվանդանոցում, զարմանալի դեպքեր շատ եմ տեսել: Սովորական աշխատանքային օր էր, երբ մի տղամարդ գոռալով ներս մտավ և ասաց, որ մեքենայի մեջ իր հղի կինն է, շատ վատ վիճակում:

Մենք բոլորս շտապեցինք դուրս, կնոջը բերեցինք անմիջապես վիրահատարան: Պարզվեց, որ նրանք գյուղից են եկել, ճանապարհին խնդիրներ են եղել, մի խոսքով, խեղճ կինը 6 ժամ եղել է շատ վատ վիճակում՝ առանց համապատասխան բուժօգնության:

Ստուգեցինք պտղի վիճակը. սրտի աշխատանքը գրեթե չէր լսվում, վտանգ էր սպառնում և մոր, և երեխայի կյանքին: Մենք ունեինք գործելու համար վարկյաններ…  Ես կատարեցի ցավազրկող դեղամիջոցի ներարկումը, բայց այն սկսում է գործել միայն 20 րոպե անց: Բժիշկն ասաց, որ 20 րոպե հետո էլ ոչ մեկին փրկելու կարիք չի լինի…

Մի քանի վարկյան մտածելուց հետո, մտքովս խեահեղ մի բան անցավ.

Արի փրկենք, գոնե կնոջը, մինչև սպասենք անզգայացմանը, կմահանան…

Դա թույլատրելի չէ, հասկանու՞մ ես, ինչ ես խոսում:

Ես մոտեցա ծննդկանին և խիստ ձայնով հարցրեցի.

Անզգայացումը կգործի միայն 20 րոպե անց, բայց այդ ժամանակ արդեն շատ ուշ կլինի: Կարող ենք հիմա սկսել վիրահատությունը, ձեզ միանշանակ կփրկենք, հնարավոր է՝ երեխան էլ ողջ ծնվի: Համաձա՞յն եք:

Կինը գլխով դրական պատասխան տվեց: Մենք նրան կապեցինք սեղանին, վիրաբույժը վերցրեց սկալպելը և սկսեց աշխատանքը: Ծննդկանի պուլսն ու ճնշումը կտրուկ բարձրացան, նա գլուխը հետ տարավ և անբնական ձայնով գոռաց: Բայց զարմանալին այն էր, որ խեղճը մարմինը չէր շարժում, վախենում էր երեխային վնասել:

Երեխան բարեհաջող ծնվեց, վերջապես լսեցինք նրա ճիչը: Կինը թեթևացած ժպտաց, իսկ մինչ այդ ցավազրկողը սկսեց ազդել և մենք ավարտեցինք վիրահատությունը: Այս դեպքը մխրճվել է ուղեղիս մեջ…այն կրկին ապացուցում է, որ մայրերը հերսուհիներ են: Մի շաբաթ անց մայրն ու դուստրը լիովին առողջ դուրս գրվեցին հիվանդանոցից:

Рейтинг
( 3 оценки, среднее 3.67 из 5 )
Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ.
La vie est belle